Nie tylko o rogu alpejskim

Z góry zaznaczam, że bardzo, ale to bardzo lubię jesień.

Poniższe przemyślenia nie mają nic wspólnego z tą piękna porą roku. Nie wpłynęła ona na moje samopoczucie, bo w tym roku jest piękna, słoneczna, bezmglista.

Zniknęłam znowu na dłużej i raczej świadomie ze sfery mojego bloga. Nawet przestałam czytać niektóre blogi. Nagle zrobiło mi się tego blogowego świata za Dużo. Jak by to powiedziała moja mama, co za dużo to niezdrowo. Widzocznie, taki był efekt i u mnie.

Były różne fazy.

Najgroźniejsza uważam fazę, gdzie to wreszcie zrozumiałam, że jest masę blogów, gdzie zazwyczaj kobiety, dzieczyny, matki chcą zarabiać „na nich” pieniądze. Są to zazwyczaj bardzo „wypracowane”, „dopieszczone” blogi. Wyglądają prawie jak okładki stron żurnali, charakteryzuja się tak zwanym przemyślanym designem/wyglądem, bije od nich „kreatywność”.

Odczułam też, że są to blogi, gdzie odbywa się nawet walka o liczbę czytelników – chyba ma to jakiś związek z liczba kliknięć i zarabianiem pieniążków.

I odsunęłam się. Odeszłam. Bo myślałam, że ja to tego typu blogerek i blogerów nie pasuję.

Wydarzyło się też mnóstwo innych spraw, nie tylko w sferze blogowej. W życiu realnym nie brakowało codziennych wzlotów i upadków. 

A ja jakiś czas temu zalożyłam sobie bloga i wracam.

Aby mi było łatwiej wrócić, wspomnę o miłej wycieczce. Tak całkiem z innej beczki.

O długiej wyprawie samochodowej do Szwajcarii, w góry w region Flumserberg. 

O regionie Flumserberg wiecej:

http://www.flumserberg.ch/Sommer/Home

Wybraliśmy się tam specjalnie na koncert rogów alpejskich.

O tym instrumencie po polsku na Wikipedia:

http://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3g_alpejski

Udało nam się zmobilizowac pewnej niedzieli, wstać troszeczkę wcześniej, przygotować plecaki, wpakować duży terenowy wózek Alicji do autka i pojechać dobre 2 jeśli nie 2,5 godziny.

Przekroczyliśmy granice Austrii, a potem tylko jeszcze stromymi uliczkami do Szwajcarii w region Flumserberg. Na miejsce koncertu wdrapywaliśmy się też, bagatela 2 godziny, pod górę. Ale warto było. Z powrotem oczywiście było duśżo lżej.

7. września odbyło się piąte spotkanie wielu wielu muzyków i grajków rogu alpejskiego (tego olbrzymnego instrumentu). Jak pododno co roku przybyli też goście z Japonii. Koncert w takiej pięknej scenerii był niesamowitym dla nas wydarzeniem. Nawet nie znając się bardzo na tego typu muzyce delektowaliśmy się nią a jeszcze bardziej niesamowią panoramą wokół nas.

Dobrze jest wracać.